?چگونه می‌شود از حرف حق، علیه جبهۀ حق استفاده کرد؟
?اگر از صلح امام‌حسن(ع) بگوییم اما از خیانت یارانش نگوییم، خیانت کرده‌ایم

? آن‌قدر که با حرف صحیح می‌شود علیه حق قیام کرد، با حرف غلط نمی‌شود. آن‌قدر که انسان با اطلاعات صحیح و ظاهراً سالم، می‌تواند ظلم کند، با حرف دروغ و غلط، نمی‌تواند ظلم کند، به‌ویژه در جامعۀ دینی، از متن دین بیشتر می‌شود علیه دین سوءاستفاده کرد.

? امیرالمؤمنین(ع) دربارۀ حرف صحیحی که علیه جبهۀ حق از آن استفاده می‌شود، فرمود: «کَلِمَةُ حَقٍّ يُرَادُ بِهَا الْبَاطِلُ» اما چگونه می‌شود از حرف حق، علیه جبهۀ حق استفاده کرد؟ یک ترفند این است که بعضی از حرف‌های صحیح را بیان کنند بدون ذکر حرف‌های صحیح دیگری که باید در کنارش بگویند.

? مثلاً می‌گویند: «پیامبر(ص) اهل تحمل و مدارا و عفو بود.» یا «امیرالمؤمنین(ع) به حرف مردم گوش کرد و کوتاه آمد» یا «امام‌حسن(ع) صلح کرد و سخن مردم را شنید» به چنین کسی باید گفت: این حرف‌ها درست است اما ناقص است، همه‌اش را بگو! وقتی نصفش را نمی‌گویی، معلوم می‌شود یک قصد و غرضی پشت سرش هست.

? بله، پیامبر(ص) در مقابل منافقین جامعه، مدارا می‌کرد، اما چاره‌ای نداشت جز اینکه در مقابل آنها کوتاه بیاید، چون مردم زمان ایشان، سطح فهم و ظرفیت لازم را نداشتند که ایشان بتواند با برخی از منافقین برخورد محکم‌تری کند.

? چرا پیامبر(ص) و علی(ع) و امام‌حسن(ع) در برخی موارد کوتاه آمدند؟ به‌خاطر وجود منافقینی که موجب انحراف افکار عمومی بودند، و به‌خاطر وجود مؤمنین ضعیفی که موجب تحمیل اقدام ناصحیح به ایشان شدند.

? می‌گویند «ببینید امام‌حسن(ع) صلح کرد!» خُب بقیه‌اش را هم بگویید که یارانش خیانت کردند و ایشان را تنها گذاشتند و همین خیانت‌ها بود که حضرت را وادار به صلح کرد. کسی که از صلح امام‌حسن(ع) حرف بزند اما از خیانت یاران امام‌حسن(ع) حرف نزند، خائن است؛ همه‌اش را بگو! گفتنِ یک قسمتی از حق و نگفتن بقیۀ حق، بدتر از گفتن سخن باطل است.

? کسی مخالف صلح نیست، اما صلح حقیقی نه صلح تحمیلی! صلح تحمیلی هم مثل جنگ تحمیلی بد است. صلح تحمیلی ناپایدار است و به دنبالش قتل عام جبهه حق است؛ همانطور که در کربلا شاهد بودیم.

?علیرضا پناهیان
? حرم رضوی - ۹۹.۷.۲۴
@Panahian_ir
@tanhaelaj

?کاسه‌لیس ارباب

?تعریف
ریزه‌خوار. ریزه‌خور سفره رحمت الله الواسعه. کسی که طفیلی سفره ارباب باشد.

?پیشینه
سلام بر غلام سیاه حضرت ارباب جناب «جون».

?ریشه معنوی
امام فرمود: زمان راحتي با ما بودي حالا زمان سختي، اهل بيت است، مي‌تواني بروي، آزادي!
جواب داد: زمان راحتي هم کاسه ليس شما بودم ، سر سفره هميشه نان سوخته‌ها و ته کاسه‌ها را سهم خودم بر مي¬داشتم. يک شکم سير نخوردم، البته خودم نخواستم، نه اينکه شما به فکر نبوديد؛ نه، شما کريمتر از اين‌ها بوديد... خودم خواستم سختي بکشم، اصلاً نفهميدم که سخت است! با شما بودن آن‌قدر شيرين و لذت بخش بود که همه چيز يادم رفت، زمان راحتي‌ها هم به خودم سختي مي‌دادم، براي تمرين سختي‌هاي کربلا، براي با تو بودن. کاسه ليسي تمرين من بود براي دوران سختي کربلا!

?کاربرد
در جمع خدام خصوصاً فضاهای تدارکاتی قابل استفاده است. بعضی خوش خوراکان سفره ارباب هم به رسم شکسته‌نفسی و تواضع(؟!) آن را به کار می‌برند!

?نقد/ پیشنهاد/ مثل‌های مشابه
به امامش عرضه داشت: من روزگاري در حاشيه‌اي امن، سر سفره شما ريزه‌خوار بودم «أَنَا فِي الرَّخَاءِ أَلْحَسُ‏ قِصَاعَكُمْ» من در راحتي کاسه ليس شما بودم، «جَون» تذکري به همه خادمان حسين خواهد داد: فهم اين که خادمان حسين، يک عمر سر سفره او هستند. درک اين معنا که خادم ريزه¬خوار اربابش هست در نگرش خادم بسيار مؤثر است، اين ذره پرور بودن، او را در حوزه نگرش نگه نخواهد داشت و در افعال و اقوالش نیز منعکس خواهد شد. گفتار و رفتار خادم تحت¬الشعاع اين ذهنيت هاست و کربلا معدني براي سيراب شدن نگرشها و ذهنيتهاي تشنه است. درک‌هايي تشنه حقيقت. همه خادمان بايد اين نوع نگاه را تجربه کنند و «جَون» استاد اين کلاس است که هر روز از سر سفره ارباب نگاهي تقديم خادمان گرسنه خواهد کرد و به آن‌ها آئين کاسه ليسي خواهد آموخت...
«من ریزه‌خوار سفره آل محمدم
بر کاسه لیسی تو همیشه زبانزدم»
جهت مطالعه بیشتر به اثر «خادم ارباب کیست؟» از همین مجموعه مراجعه شود.

? #احلی_من_المثل
#حجت_الاسلام_علوی
#نشر_جمکران
@tanhaelaj

?سر سفره پدر و مادر بزرگ شدن

?تعریف
تربیت درست داشتن. اصیل بودن. آدم با اصل و نسب. با تربیت. مؤدب به آداب حمیده بودن.

?پیشینه و ریشه معنوی
در زیارات بر روی این مفهوم تکیه می‌کنیم، شهادت می‌دهیم بر پاکی امام و این که از یک دامن پاک تربیت شده بود، نتیجه این تبار پاک هم پاکی و سلامت زمین مبارکشان شد آری انسان سالمی که در خانواده سالمی تربیت شده محیط را هم تحت تأثیر قرار می‌دهد و پدیده‌های پیرامونی را هم سالم‌سازی می‌کند.
سرآغاز زیارت عاشورا سلام بر جزء جزء خانواده و سلاله امام حسین است، شناسنامه‌ای در قالب زیارت‌نامه: «السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا خِيَرَةَ اللَّهِ وَ ابْنَ خِيَرَتِهِ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وَ ابْنَ سَيِّدِ الْوَصِيِّينَ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ فَاطِمَةَ سَيِّدَةِ نِسَاءِ الْعَالَمِين» این است عقبه نورانی بزرگ عاشوراآفرین، حضرت حسین(ع). در سمت مقابل، در زیارت عاشورا هم سخن از تبار و دودمان است نه یک شخص. این خانواده‌ها هستند که ایفا‌گر این نقش تربیتی(مثبت یا منفی) هستند: خاندان و آل‌زیاد و آل‌مروان: «فَلَعَنَ اللَّهُ آلَ زِيَادٍ وَ آلَ مَرْوَانَ وَ لَعَنَ اللَّهُ بَنِي أُمَيَّةَ قَاطِبَة... آلَ أَبِي سُفْيَانَ وَ آلَ زِيَادٍ وَ آلَ مَرْوَانَ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَة» این جا نیز ردپای نقش خانواده قابل توجه است. بررسی مجدد قاتلان امام و اشقیای صحنه کربلا از این دریچه مهم می‌نماید: بررسی فضای تربیتی خانوادگی آن‌ها و نیز بحث محیط رشد آن‌ها ظرفیت‌های جدیدی برای پژوهش ایجاد می‌کند.
حتی در وصف قصه انتقام نیز سخن از کدام امام منتقم منصور است؟ «أَنْ يَرْزُقَنِي طَلَبَ ثَارِكَ مَعَ إِمَامٍ مَنْصُورٍ...» کسی از همین خانواده: «مِنْ أَهْلِ بَيْتِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِه‏»
عاشورا نقش‌آفرینی تمام خانواده حضرت حسین بود: از خواهرش، از همسرش، از دخترش... همه خانواده در این ماجرا دخیل بودند. کربلا قصه «خانواده حسین» بود نه «شخص حسین». حتی صدام نیز قصه این نقش‌ها را در کربلا می‌دانست. او نقش‌ها را درک کرده بود که گفته بود: من از عاشورا درس گرفتم! برای همین آمنه صدر را هم که خواهر شهید صدر بود به شهادت رساند.

?نقد/ پیشنهاد/ مثل‌های مشابه
تاکنون صرفاً با سوزوگداز این تعبیر را از مقاتل شنیدیم: «امام به همراه خانواده‌اش به کربلا آمد»، اما چرا امام حسین، خانواده‌اش را با خود همراه کرد؟ اصلاً چرا همه ائمه باید از یک خانواده باشند؟ ظاهراً از پدر و مادری معصوم و خانواده‌ای نورانی زمینه و بستر بهتری برای این اتفاق مبارک و امتداد امامت فراهم است: آغاز دریچه‌ای برای ورود به بحث خانواده در کلیدواژه «اهل‌بیت». بعضی ارزش‌ها در مثل‌ها‌ موج می‌زده است که امروز، ریشه‌های آن ارزش کمرنگ شده است. باید دانست «مدیریت خانواده» بن‌مایه فرهنگ عاشورایی است.
ر.ک: «به پدرش رفته»
مثل مشابه: «سر سفره اهل‌بیت بزرگ شدن»

? #احلی_من_المثل
#حجت_الاسلام_علوی
#نشر_جمکران
@tanhaelaj

#تلنگرانه ?

حسین گاهی هم می‌گوید : نیـا !!!

یک بار به سجاد در خیمه‌گاه
یک بار به زینب در قتلگاه

این بار هم به ما...

شاید الان برای ما، وقت کار سجادی
و زینبی فرا رسیده باشد ...

#بگرد_دنبال_وظیفت؟!
#کفران_نعمت?

@yadegaranir

@alfavayedolkoronaieh?

photo_۲۰۱۹-۱۰-۰۴_۱۹-۳۵-۱۷.jpg

#بازنشر
? آنچه از اربعین آموختیم:

? اولین مخاطب اربعین خود ما هستیم

#ایده
#اربعین
#حجت_الاسلام_علوی

@tanhaelaj